รีวิวหนัง แสงกระสือ (2019) Krasue Inhuman Kiss

Krasue Inhuman Kiss เป็นการตีความตำนานผีกระสือในมิติใหม่ที่ไม่เคยมีใครกล้าทำมาก่อน ด้วยโทนหนังที่ผสมผสานระหว่างความโรแมนติก ความสยอง และดราม่าทางอารมณ์อย่างกลมกลืน หนังเล่าเรื่องในมุมที่มีความเป็นมนุษย์ของกระสือ โดยวางให้ “สาย” กลายเป็นตัวละครที่ผู้ชมเห็นใจและเข้าใจความเจ็บปวดจากการเป็นสิ่งมีชีวิตที่เธอไม่ได้เลือกจะเป็น

งานกำกับของสิทธิศิริ มงคลศิริ ถือว่าน่าประทับใจ ทั้งการใช้ภาพหมู่บ้านชนบทไทยที่สวยงามแต่แฝงความหลอน เทคนิคพิเศษ (CG) ที่ทำให้หัวของกระสือลอยออกจากร่างได้อย่างเนียนตา และการเล่าเรื่องที่ค่อยๆ เผยความจริงจนดึงผู้ชมให้จมลึกไปกับเรื่องราว

การแสดงของภัณฑิรา พิพิธยากร ในบทสาย โดดเด่นและเป็นหัวใจของหนัง เธาถ่ายทอดอารมณ์ความหวาดกลัว สับสน และเสียใจได้อย่างน่าเชื่อถือ ขณะที่ศุกลวัฒน์และสพลก็รับส่งอารมณ์ได้ดี ทำให้เรื่องราวความรักสามเส้าในเรื่องมีมิติ

แม้จะเป็นหนังผี แต่ Inhuman Kiss ไม่ได้มุ่งเน้นความน่ากลัวเพียงอย่างเดียว แต่เลือกจะเล่าเรื่องของ “ความรักที่เป็นไปไม่ได้” และ “ความหวังของคนที่แตกต่าง” ได้อย่างงดงามและเจ็บปวด

หนังเรื่องนี้เหมาะกับผู้ชมที่อยากได้มากกว่าความหลอน แต่ต้องการมองเห็นภาพของความรัก มิตรภาพ และความสูญเสียในบริบทของตำนานพื้นบ้านไทย ถือเป็นหนึ่งในหนังไทยที่ตีความผีแบบใหม่อย่างน่าชื่นชม และควรค่าแก่การชมเป็นอย่างยิ่ง