รีวิวหนัง Tron Legacy (2010) ทรอน ล่าข้ามโลกอนาคต

Tron: Legacy เป็นภาพยนตร์ไซไฟที่มีจุดเด่นชัดเจนด้าน งานภาพ และ ดนตรีประกอบ มากกว่าเนื้อเรื่อง โทนของเรื่องเต็มไปด้วยความล้ำยุคแบบ “โลกอนาคตในโลกดิจิทัล” ที่แม้จะสร้างขึ้นตั้งแต่ปี 2010 แต่ก็ยังคงดูสดใหม่จนถึงปัจจุบัน

สิ่งที่โดดเด่นที่สุดในเรื่องคือการดีไซน์ “กริด” ที่เต็มไปด้วยแสงนีออน เส้นสายโครงสร้างเคร่งขรึม และการเคลื่อนไหวของยานพาหนะดิจิทัล โดยเฉพาะ Light Cycle หรือมอเตอร์ไซค์เรืองแสง ที่กลายเป็นไอคอนของภาพยนตร์เรื่องนี้

เจฟฟ์ บริดเจส แสดงได้ยอดเยี่ยมในบทบาทคู่ ทั้งพ่อผู้สงบและคลูผู้น่ากลัว ส่วน การ์เร็ต เฮดลันด์ ทำหน้าที่ได้ดีในฐานะฮีโร่หน้าใหม่ และ โอลิเวีย ไวลด์ ในบทควอร่า เติมความสดใสและมิติให้กับเรื่องราว

ดนตรีโดย Daft Punk คืออีกหนึ่งองค์ประกอบที่สมควรกล่าวถึงแบบจริงจัง เพราะมันช่วยยกระดับความรู้สึกและบรรยากาศให้ลุ่มลึกและทรงพลัง เสมือนว่าคุณไม่ได้ดูหนัง แต่กำลัง “จมลงไปในโลกของข้อมูล” จริง ๆ

แม้เนื้อเรื่องจะไม่ซับซ้อนมากนัก และมีจังหวะเดินเรื่องที่ช้าในบางช่วง แต่ Tron: Legacy ก็เป็นหนังไซไฟที่ใครหลายคนยกให้เป็น “งานศิลป์บนจอภาพยนตร์” มากกว่าจะเป็นหนังเชิงพาณิชย์ทั่วไป